Όταν το δικαίωμα του λόγου μετατρέπεται σε επίδικο, η περιγραφή της κατάντιας του κλάδου είναι περιττή

Αρνήθηκε ο Π. Σόμπολος σε μέλη της Πρωτοβουλίας να παρέμβουν στη συνέλευση της ΕΣΗΕΑ- Προπηλακίστηκαν νέοι δημοσιογράφοι

Φαίνεται πως το καταστατικό της ΕΣΗΕΑ όχι μόνο δεν χωρά τους νέους -και- επισφαλείς εργαζόμενους, αλλά τους στερεί ακόμη και το δικαίωμα του λόγου... Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν την περασμένη Δευτέρα στη συνέλευση της ΕΣΗΕΑ αποδεικνύουν την άβυσσο που χωρίζει την Ένωση από τους βαθύτερα πληττόμενους εργαζόμενους στα Μέσα, τους εργαζόμενους που δεν περίμεναν την κρίση για να χάσουν τα στοιχειώδη δικαιώματά τους. Απλά, διότι δεν τα είχαν ποτέ. Ο αγώνας για ένα σωματείο ανοιχτό, διεκδικητικό, μαχητικό συνεχίζεται με μεγαλύτερο πείσμα.


Πρωτοφανείς σκηνές εκτυλίχθηκαν στην ετήσια τακτική συνέλευση των δημοσιογράφων: Σε μια ένδειξη υπέρμετρου “καταστατικού” ζήλου, ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Πάνος Σόμπολος, απαγόρευσε στους εκπροσώπους της Πρωτοβουλίας Νέων Δημοσιογράφων να πάρουν για λίγα λεπτά τον λόγο ενώ τραμπούκοι- υπερασπιστές της “νομιμότητας” που επιχείρησε να επιβάλει ο πρόεδρος, δεν δίστασαν να προχωρήσουν σε προπηλακισμούς και ύβρεις κατά των μελών της Πρωτοβουλίας. Μετά την ένταση, τα προσχήματα έσωσε η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της συνέλευσης, που ψήφισε το προφανές, να δοθεί δηλαδή ο λόγος στους νέους συναδέλφους!



 Συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 10 Μαΐου στην συνέλευση της Ένωσης, καταθέσαμε στο προεδρείο ως Πρωτοβουλία Νέων Δημοσιογράφων, αίτημα για ολιγόλεπτη τοποθέτηση- όπως και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στη συνέλευση. Όταν, ύστερα από τους δεκάδες χαιρετισμούς, ξεκίνησε η διαδικασία των ομιλιών από τους δημοσιογράφους, πήγαμε στον πρόεδρο της Ένωσης και συντονιστή της συνέλευσης, Π. Σόμπολο για να επιβεβαιώσουμε ότι το αίτημά μας έχει γίνει δεκτό. Τότε λοιπόν, ο Πάνος Σόμπολος, προσπάθησε να μας διώξει, λέγοντας ότι το καταστατικό επιτρέπει μόνο σε μέλη της Ένωσης να μιλήσουν στη συνέλευση.

Οποία ειρωνεία: η παρέμβασή μας είχε στόχο να ενημερωθούν οι παρευρισκόμενοι δημοσιογράφοι για την καμπάνια συλλογής υπογραφών της Πρωτοβουλίας ώστε να αλλάξει το καταστατικό της ΕΣΗΕΑ και να χωρά τους εργαζόμενους με μπλοκάκια, τους εργαζόμενους στο διαδίκτυο, τους νέους δημοσιογράφους!

Ζητήσαμε λοιπόν, να τεθεί το αίτημα στο σώμα που -όπως και σε κάθε συνέλευση- μπορεί να αποφασίσει επί της διαδικασίας. Ο πρόεδρος ύστερα από την επιμονή μας, είπε ότι θα θέσει το αίτημα στο τέλος της διαδικασίας -ύστερα από 3 ώρες δηλαδή κι ενώ, η πλειονότητα του κόσμου- θα έχει αποχωρήσει. Δίπλα του, ο σύμβουλος της παράταξής του, Χρ. Κυρίτσης φώναζε “φύγετε από εδώ”, “τελείωσε η συζήτηση”, “δεν θα μας κάνετε μαθήματα πώς να κάνουμε τη δουλειά μας” κ.α. Όταν ο Μπάμπης Αγρολάμπος, μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης εκ μέρους της παράταξης “Συσπείρωση Δημοσιογράφων- Δούρειος Τύπος”, ζήτησε να ενημερώσει το σώμα για την πρωτοφανή απόφαση να μην επιτραπεί η παρέμβασή μας, ο πρόεδρος του απαγόρευσε να μιλήσει, καθώς είχε ήδη τοποθετηθεί νωρίτερα! Η κατάσταση ξέφυγε εκτός ελέγχου, όταν ο επόμενος ομιλητής – ο Γιάννης Ελαφρός από το σχήμα Ανατροπή - παραχώρησε τη θέση του στον εκπρόσωπο της Πρωτοβουλίας. Η ανήκουστη αυτή πράξη ξεσήκωσε τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των υπερασπιστών της ελευθεροτυπίας...
“Δεν επιτρέπεται αυτό, όποιος περνά απ' έξω θα αρπάζει το μικρόφωνο και θα μιλάει” αναφωνούσε ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, αποκαλώντας επί της ουσίας “περαστικούς” τους νέους δημοσιογράφους από την συνέλευση των δημοσιογράφων!

Μαινόμενοι υπερασπιστές του καταστατικού(!), έσπρωχναν, έβριζαν και τραμπούκιζαν τα μέλη της Πρωτοβουλίας και όσους δημοσιογράφους υπεράσπιζαν το αίτημά μας. Εκτυλίχθηκαν σκηνές απείρου κάλλους, ενδεικτικές της κατάντιας στην οποία έχει περιέλθει ο κλάδος...

Μετά την υποστήριξη του αιτήματός μας από πολλούς συναδέλφους, από τα μέλη της Ανατροπής , της Αριστερής Οχθης και της “Συσπείρωση Δημοσιογράφων- Δούρειος Τύπος”, οι αιρετοί της οποίας στο Δ.Σ. δεν επέτρεψαν τη συνέχιση της διαδικασίας εάν δεν δοθεί ο λόγος στους νέους συναδέλφους, πραγματοποιήθηκε ψηφοφορία στη συνέλευση και δόθηκε ο λόγος για 3λεπτη παρέμβαση, στην οποία αναφερθήκαμε στα προβλήματα του κλάδου και την ανάγκη αλλαγής του καταστατικού.

Εν κατακλείδι

Δεν είχαμε ποτέ αυταπάτες για τον ρόλο του Πάνου Σόμπολου και των εκλεκτών του στην Ένωση. Ούτε και θεωρήσαμε ποτέ ότι πρόκειται για “συναδέλφους” μας, διότι αντιλαμβανόμαστε πολύ διαφορετικά τον ρόλο του δημοσιογράφου. Θα μπορούσε να έχει ακόμη και πλάκα η επίθεση που επιχείρησαν ενώ έχουν προηγηθεί εισηγήσεις επί εισηγήσεων των εκπροσώπων της δεξιάς παράταξης για τα “καημένα τα μπλοκάκια”...
Η ξεφτίλα θα είχε πλάκα, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη, ιδιαίτερα στις συνθήκες κρίσης που βιώνουν οι εργαζόμενοι. Ο εκφυλισμός και η παρακμή του συνδικαλιστικού κινήματος είναι βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης και των εργοδοτών, ανοίγουν το δρόμο για την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων. Οι εγκάθετοί τους στα σωματεία θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους.

*Συνεχίζουμε τον αγώνα μας για ένα σωματείο ανοιχτό στους εργαζόμενους και όχι στους πολλαπλοθεσίτες, εκπροσώπους γραφείων Τύπου, εργαζομενο- διευθυντές- εργοδότες και λοιπούς παπαγάλους.
*Στις πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώνουν οι εργαζόμενοι, το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει συσπειρωμένο να δώσει αγωνιστικές απαντήσεις.
* Ραντεβού στους εργασιακούς χώρους. Ραντεβού στο δρόμο.