ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ – ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 24 ΦΛΕΒΑΡΗ

Η κυβέρνηση με όχημα την οικονομική κρίση έρχεται με μια σειρά εξαγγελιών να αναιρέσει θεμελιώδη εργασιακά κεκτημένα. Μ’ ένα νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα επιδιώκει να μετακυλήσει τα βάρη της κρίσης σ’ αυτούς που δε φέρουν καμία ευθύνη για την πρόκληση της, στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Αυτοί οι σχεδιασμοί συντείνουν στην περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, στη συρρίκνωση του εργατικού εισοδήματος, την πλήρη αποδιάρθρωση του ασφαλιστικού συστήματος με άξονα την ιδιωτικοποίηση του, στην παρατεταμένη λιτότητα. Την ίδια στιγμή αφήνει στο απυρόβλητο τα υπερκέρδη των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων.
Η βιομηχανία του Τύπου δε μένει ανεπηρέαστη από αυτές τις εξελίξεις. Αντίθετα αποτελεί πιλοτικό πεδίο εφαρμογής των αναδιαρθρώσεων, της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, με τα επίπεδα ανεργίας διαρκώς να αυξάνουν. Οι μαζικές και συνεχιζόμενες απολύσεις σε μια σειρά από Μέσα (ΑΝΤ1, Θέμα FM, Alter, Απογευματινή, Βήμα FM κλπ) , το λουκέτο ορισμένων άλλων (Ελεύθερος Τύπος, Grazia, Exodos) και οι περικοπές αμοιβών (Καθημερινή, Έθνος) επιβεβαιώνουν αυτήν την τάση. Ενώ, η μέθοδος της «εθελούσιας εξόδου» αξιοποιείται όλο και πιο πλατιά για την απώλεια θέσεων εργασίας.
Η αβεβαιότητα των παλιών εργαζομένων έρχεται έτσι να συναντηθεί με την επισφάλεια των νέων εργαζομένων στα media, οι οποίοι εντάσσονται στον κλάδο με ιδιαίτερα δυσμενείς όρους. Η νέα γενιά εργαζομένων εγκλωβίζεται μεταξύ ατέρμονης μαθητείας, αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας και εξευτελιστικών αποδοχών μέσω Δελτίου παροχής Υπηρεσιών. Παράλληλα όλο και περισσότερο οι δημοσιογράφοι αδυνατούν να εξασφαλίσουν μια δουλεία με αξιοπρεπείς αποδοχές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και αναγκάζονται να εντατικοποιήσουν την εργασία τους, να την κατακερματίσουν σε πολλαπλές επισφαλείς ταχύτητες με σαφείς επιπτώσεις στην ποιότητα του παραγόμενου έργου.
Την ίδια στιγμή βρώμικα παιχνίδια διεξάγονται στη σκακιέρα του Τύπου, με τα Μέσα να συγκεντρώνονται με αδιαφανείς διαδικασίες σε λίγα χέρια και ομίλους – μαμούθ να ξεφυτρώνουν με τις συνακόλουθες επιπτώσεις στον πλουραλισμό αλλά και τη διαπλοκή πολιτικής εξουσίας , οικονομικών συμφερόντων και ΜΜΕ.
Σ’ αυτή τη συγκυρία υπονομεύεται η δυνατότητα ανεξάρτητης και κριτικής δημοσιογραφίας και αποκαλύπτεται ανάγλυφα η τάση χειραγώγησης της κοινωνίας. Είναι ενδεικτικό ότι η πλειοψηφία των Μέσων επιδίδεται σε μια άκρατη κινδυνολογία για την εμπέδωση αντικοινωνικών προγραμμάτων, στη συκοφάντηση των αγωνιζόμενων κοινωνικών στρωμάτων και την υποδαύλιση φαινομένων κοινωνικού αυτοματισμού.
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση είναι επιτακτική η ενεργοποίηση και η συνεργασία των συνδικαλιστικών ενώσεων του Τύπου για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και των δεοντολογικών αρχών. Μόνο η αλληλεγγύη και ο αγώνας των εργαζομένων μπορεί να προκαλέσει ρωγμή στο σκηνικό συναίνεσης και να αποτελέσει ανάχωμα στους αντιδραστικούς σχεδιασμούς.
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΑΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΝΕΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΜΜΕ

Στεναχωρήθηκε ο κ. Σόμπολος που οι νέοι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να μπούν στν ΕΣΗΕΑ...

Κλειδωμένες πόρτες βρήκε η Πρωτοβουλία Νέων Δημοσιογράφων-Εργαζομένων στα ΜΜΕ όταν επιχείρησε να καταθέσει αιτήσεις ένταξης στην ΕΣΗΕΑ την Πέμπτη 4 Φλεβάρη. Τα μέλη της Πρωτοβουλίας έκαναν συμβολική παρέμβαση ζητώντας καταστατικές αλλαγές που να επιτρέπουν στους νέους δημοσιογράφους την ένταξη στο σωματείο και την συνδικαλιστική τους κάλυψη. Σήκωσαν πανό που έγραφε "Καταστατικές αλλαγές - Ανοιχτό σωματείο για όλους" και μοίρασαν ενημερωτικά φυλλάδια κάτω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ.

Ο υπεύθυνος της γραμματείας της Ένωσης κλείδωσε την πόρτα προκαταλαμβάνοντας ότι τα μέλη της Πρωτοβουλίας δεν είχαν τα απαραίτητα δικαιολογητικά (προφανώς επειδή ήταν εμφανώς κάτω από τριάντα). Οι συγκεντρωμένοι ζητούσαν να τους δοθούν τα έντυπα των αιτήσεων για να τις καταθέσουν συμβολικά γνωρίζοντας ότι αυτές θα απορριφθούν, καθώς δεν έχουν τα τυπικά προσόντα για την ένταξη στην Ένωση. Ο υπεύθυνος αρνήθηκε ακόμα κι αυτό (με όχι τόσο ευγενικό τρόπο).

Την λύση έδωσε ο Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Πάνος Σόμπολος που δέχτηκε τελικώς τα μέλη της Πρωτοβουλίας στο γραφείο του. Εκεί τους είπε ότι συμμερίζεται τον πόνο τους "γιατί τα πέρασε κι αυτός", καταφέρθηκε έντονα εναντίον του "ξεπερασμένου καταστατικού", έπεσε από τα σύννεφα όταν έμαθε ότι "τα παιδιά κολλάνε ΤΣΠΕΑΘ" κι ακόμα δεν μπορούν να μπουν στην Ένωση (ξεχνώντας ότι είναι τόσα χρόνια πρόεδρος της Ένωσης), ζήτησε από τα μέλη της Πρωτοβουλίας να καταθέσουν τις αιτήσεις για να εξεταστούν (τους τύπωσε μάλιστα και τα έντυπα με τα δικαιολογητικά), εξιστόρησε την διαδικασία αναθεώρησης του καταστατικού που καθιστά την αναθεώρηση σχεδόν αδύνατη κι υποσχέθηκε ότι θα εισηγηθεί μια διαδικασία με την οποία οι αλλαγές μπορούν να ψηφιστούν ταυτόχρονα με τις εκλογές για το νέο ΔΣ που αναμένονται τον Μάη, καθώς υπάρχει "πολιτική συμφωνία από την πλειοψηφία των παρατάξεων" (προκαλώντας απορία γιατί κάτι τέτοιο δεν επιδιώχθηκε τα τελευταία 32 χρόνια που ισχύει αυτό το καταστατικό).

Τα μέλη της Πρωτοβουλίας αποχώρησαν απόλυτα πεπεισμένα ότι τον Μάη θα έλθει η ώρα η ΕΣΗΕΑ να εντάξει ως μέλη της δημοσιογράφους απλήρωτους, με μπλοκάκια, σε καθεστώς μαθητείας, με "μαύρα", εργαζόμενους σε διαδικτυακά ΜΜΕ ή άτομα που δεν έχουν συμπληρώσει τρία χρόνια επίσημης εργασίας στο επάγγελμα.

Με λίγα λόγια, ζήσε Μάη μου...